Celem artykułu jest przedstawienie na podstawie dostępnej literatury znaczenia oksytocyny dla różnych funkcji psychicznych, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów powstawania przywiązania, stylów przywiązania w schizofrenii oraz wpływu oksytocyny na przebieg i obraz kliniczny schizofrenii. Na wstępie dokonano ogólnego opisu oksytocyny, z uwzględnieniem źródła jej powstawania oraz jej funkcji, na przykładzie badań z dziedziny neuroekologii oraz neuropsychologii. Przedstawiono również biologiczne podstawy przywiązania, opisano style przywiązania oraz ich znaczenie w społecznym funkcjonowaniu osób z wybranymi zaburzeniami psychicznymi. Posłużono się w tym celu badaniami opartymi na modelach zwierzęcych, badaniach ludzi i kliniczną analizą wybranych form zaburzeń przywiązania. Odniesiono się również do wpływu wczesnych doświadczeń społecznych na wybrane parametry mózgowe. Następnie przedstawiono badania dotyczące wpływu oksytocyny na przebieg i obraz kliniczny schizofrenii oraz możliwości i ograniczenia wykorzystania tego hormonu w terapii zaburzeń psychotycznych. Współczesne badania nad terapeutycznym zastosowaniem oksytocyny i jej wpływem na mechanizm powstawania więzi społecznych wydają się być bardzo obiecujące, mogąc przyczynić się do wzrostu efektywności leczenia schizofrenii jak i innych zaburzeń, w których dochodzi do obniżenia funkcjonowania społecznego.

Attachments:

Rola oksytocyny w mechanizmie powstawania przywiązania oraz w społecznym funkcjonowaniu osób chorych na schizofrenię.pdf